Karen Twelves – Improv for gamers

Improwizacja jest ważnym elementem RPGów. Dzięki niej kształtujemy świat, budujemy relacje czy robimy postęp w naszej przygodzie. Dlatego niezmiernie ucieszyłem się, jak ktoś gdzieś wspomniał o książce „Improv for gamers”. Jestem właśnie po lekturze tego wydawnictwa, zapraszam więc wpisu poświęconego tej publikacji.

Na rynku jest wiele materiałów, które mają pomagać… mistrzom gry. Bardzo mało uwagi jest poświęcane graczom. Dlatego, ta książka zwróciła moją uwagę. Już w samym tytule uwzględnia graczy. „Improv for gamers” zostało wydane w Listopadzie 2018, przez wydawnictwo Evil Hat. Możecie je kojarzyć z wydawania takich gier jak: Potwór Tygodnia, Agon, Fate, Monster of the Week czy Blades in the Dark. Książka została wydana w języku angielskim i jest dostępna w formie drukowanej (twarda oprawa, 120 stron) oraz w wersji elektronicznej (DriveThrough). Warto wspomnieć, że kupując wersję drukowaną można odebrać wersję PDF za darmo(należy zachować rachunek i okazać go na specjalnej stronie). Autorką książki jest Karen Twelves, która od dziesięciu lat profesjonalnie zajmuje się improwizacją oraz pisaniem. Jak sama opowiada o swojej książce:

Jest to zbiór ćwiczeń, które improwizatorzy wykorzystują aby być lepszymi wykonawcami. Ale my, jako gracze będziemy ćwiczyć to samo, aby być lepszymi graczami.

Fragment wywiadu z Karen Twelves dla Dragon’s Demize

Karen poleca książkę wszystkim osobom, które mają styczność z improwizacją: gracze RPG, mistrzowie/mistrzyni gry czy osoby biorące udział w LARPach. Książka, jest stosunkowo krótka i przeczytanie jej zajmie jeden, może dwa wieczory. Jej skład jest bardzo dobry i czytanie jej to przyjemność.

Czym jest ta książka

Główną część książki stanowi opis 38 ćwiczeń/technik improwizacji, które są podzielone na 8 części: Warmers, Yes And, Character, Relationships, Status, Space Objects, Timing, oraz Scenework. Każda z nich posiada krótki opis, dotyczący jakiejś sytuacji, która może mieć miejsce podczas sesji RPG. Następnie pojawia się informacja co to ćwiczenie ma dać, jaki efekt ma wywołać wśród graczy. Kolejnym krokiem jest szczegółowy opis ćwiczenia, jego przebieg krok po kroku. Do niektórych ćwiczeń dostępne są rozszerzenia oraz wskazówki, które według mnie są bardzo cenne i nie warto ich pomijać. Na początku książki znajduje się rozdział o tym jak z niej korzystać, a na końcu znajduje się Słownik pojęć, rekomendacje gier czy dodatkowe techniki bezpieczeństwa.

Jeżeli chodzi o same ćwiczenia, to wydają mi się one proste do przeprowadzenia. Tylko gracze muszą wykazać ochotę aby wziąć w nich udział. Większość z ćwiczeń uda się również swobodnie przeprowadzić online. Muszę przyznać, że osobiście nie przeprowadziłem żadnego z nich do tej pory, ale pomimo tego dużo wyniosłem z ich lektury. Praktycznie każde ćwiczenie kładzie nacisk na czymś innym. Jedno będzie uczyło nas składać dobre „oferty” innym graczom, inne akceptować oferty innych. Kolejne pokaże nam w jaki sposób można nauczyć się celebrować porażki czy podejmować decyzje, które pchają historię do przodu. Znajomość tych technik może przełożyć się na jakość sesji dla wszystkich jej uczestników. Dzięki jej znajomością nauczymy się lepiej słuchać innych, wykorzystywać świat i swoje postacie do tworzenia wspaniałych scen. Poniżej wybrałem kilka technik, które przypadły mi do gustu.

Przykłady

Yes, and

To jedna z moich ulubionych technik przedstawionych w książce. Jest to technika, która opiera się na dwóch rzeczach: akceptacji oferty innego współgracza i dodaniu do niej coś od siebie. I nie chodzi tutaj, o to, że za każdym razem twoja postać musi mówić „tak, i…”. Chodzi o akceptację „fundamentów” sceny, i budowanie na nich. Przykład: Jeden z graczy opisuje, że stoi przy oknie patrząc na to jak miasto tonie w deszczu, sięga po papieros ze swojego prochowego płaszcza i mówi: „Nie sądziłem, że ktoś taki jak Ty kiedykolwiek będzie potrzebował wynająć prywatnego detektywa.. a jednak…”. „Yes, and” może w tym momencie wyglądać na wiele różnych sposobów, ale fundamenty będą zawsze te same. Drugi współgracz może powiedzieć, że jest policjantem, który obawia się o swoje życie, albo mafiozem, który czuje, że ktoś go okrada. Ważne jest aby pozostali gracze zaakceptowali ofertę i dołożyli do niej coś ekstra od siebie. „yes, and” jest jedną z podstawowych metod improwizacji i występuję w różnych formach (niektóre z nich również są omówione w tej książce).

Work/Home/Play

Postacie, którymi gramy są jakimiś konkretnymi archetypami albo mają mocno określoną klasę. Roztargniony milioner, nieufny ochroniarz czy szalony naukowiec. Zazwyczaj ten archetyp najbardziej ujawnia się w jakiś stresowych sytuacjach. Pojawia się coś, lub ktoś co pozwala nam pokazać swoją wyjątkową osobowość. Ale co gdyby istniały inne osoby, miejsca czy sytuacje, które aktywowałyby nasze inne cechy? Może nasz roztargniony milioner w biurze jest totalnym dupkiem, ale w domu jest troskliwym ojcem a na siłowni jest nikim, bo jego trener go dominuje. Posiadanie takich innych relacji sprawi, że nasza postać będzie bardziej głęboka, a nie zawsze będzie tym samym roztargnionym milionerem.

Cut to the action

„I właśnie dlatego powinienem dostać więcej pieniędzy niż reszta!”. Dlaczego nie rozpocząć sceny w karczmie, rezydencji czy biurze korporacji właśnie w ten sposób? Dzięki temu od początku w scenie pojawia się jakiś konkretny temat do dyskusji. Pomijamy te standardowe pytania typu „Co robisz?”, które nie wiele wnoszą do dynamiki. Jeżeli połączymy tę technikę z „Yes, and” może dojść naprawdę do ciekawej wymiany zdań, na temat, który może dotyczyć motywacji naszych postaci.

Dla kogo jest ta książka

Przede wszystkim dla osób, chcących bawić się jeszcze lepiej podczas sesji RPG czy LARP, a nie wiedzą co dokładnie mogą poprawić. Jest to jeden z nielicznych materiałów dedykowanym przede wszystkim graczom (oczywiście mg również może nauczyć się technik, które będą przydatne). Na pewno ta książka jest dla początkujących graczy, którzy chcą rozwinąć swój warsztat. Książka jest napisana w bardzo przystępny sposób, dzięki temu jej przyswojenie jest przyjemnością i nie zajmuje dużo czasu.

Czy wartało?

Poznałem dzięki niej kilka metod, które wplotłem w swoje poczynania RPGowe, co zaowocowało ciekawszymi scenami. Dzięki zwartej formule książki, można otworzyć ją na dowolnej stronie aby przypomnieć sobie którąś z metod i spróbować zastosować ją na zbliżającej się sesji.

A czy Ty masz jakieś sprawdzone porady dla graczy aby ich odgrywanie wzniosło się na kolejny poziom? A może masz jakąś inną książkę lub materiał dedykowany graczom?

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

•